به ژاپن تعظیم کنیم
وقتی توفان کاترینا به نیواورلئان رسید و سدها شکست، مردم آمریکا آن آمریکای دیگر را کشف کردند. آمریکایی که هالیوود درباره اش فیلمی نمی سازد و به تمییزی بورلی هیلز نیست. مردم دیدند که آدمهایی که مامور حفظ نظم و قانون هستند خودشان در حال بار زدن اجناس فروشگاهها هستند. پلیس نمی توانست جلوی غارت را بگیرد چون کم نبودند ماموران پلیسی که به غارت مشغول بودند. واقعیت آمریکا ربطی به تصویری که از خودش داشت نداشت.
یادم است همکار تگزاسیم بعد از دیدن مردمی که روی سقف خانه هایشان گیر افتاده بودند گفت:
We look like developing world!
کشف جالبی بود.
حالا یک زلزله نه ریشتری ژاپن را لرزانده است. شدت و قدرت زلزله آنقدر زیاد بوده است که باعث شده است سرعت گردش زمین به دور خودش تغییر کند و سونامی آن تا آنور اقیانوس آرام و ساحل کالیفرنیا برود. راکتورهای اتمی فوکوشیما می توانند چرنوبیل و هیروشیمای دیگری خلق کنند. و مردم ژاپن در در حال زندگی کردن هستند.
گزارشگر رادیوی ان پی آر با زن میانسالی صحبت کرد که با آرامش در حال جدا کردن کاغذ و پلاستیک در میان زباله های پناهگاهش بود تا برای بازیافت بفرستند.
معلمی به خبرنگار گفت که عمری به تدریس در شهر مشغول بوده است و حالا نگران دانش آموزان سابقش هست که در میان گمشدگان هستند.
دنیا در حال تحسین آرامش و متانت مردم ژاپن است. و همه دارند می پرسند چرا ژاپنیها مغازه ها را غارت نمی کنند.
جک کافتری در وبلاگش این سوال را پرسیده است. و جوابها جالب هستند! گرگ از آرکانزاس، ناتاشا از ونکور، کن از نیوجرسی و بیز از پنسلوانیا و خیلیهای دیگر فقط یک جواب دارند: حس غرور ملی و شرافت فردی.
خوب است ملتی بتواند به مردم جهان نشان دهد که چیزهایی دارد که در هیچ زلزله ای نمی لرزند حتی اگر زلزله نه ریشتر باشد.
.
یک ملت چند مصیبت را می تواند تحمل کند !
تیتر مقاله ای از روزنامه بیلد ، به پایین صفحه که نگاه کردم ، عکس مادری را دیدم که موهای جسم بی جان دخترش را که زیر آوار مانده بود نوازش می کرد.
ژاپنی ها ملتی شریف ، نجیب ، سخت کوش ، مودب وصبور هستند . برخلاف دیگران ، این سخت کوشی و اعتماد به نفس آنها هرگز باعث نشده تا خود را تافته جدابافته بدانند و به دیگران به چشم نژاد پست تر نگاه کنند.
مهربانی ذاتی این مردم دوست داشتنی چنان شهره آفاق ست که هرگز ندیده ام کسی از این مردم به بدی یاد کند .
خبرنگار آلمانی در یادداشتی آورده که من آخر الزمان را در ژاپن دیدم !
مصیبت پشت مصیبت ، زلزله ، سونامی ، مرگ عزیزان ، بی برقی در سرمای صفر درجه ، نشت مواد رادیواکتیویته ، انفجار های وحشتناک و حالا هم خطر انفجار هسته ای!
این ملت چه توانی دارد که همه اینها را صبورانه تحمل می کند و در این فضا که هر مومنی به کفر می رسد هنوز بر اصول انسانیت وفادار مانده تا در میان این همه اخبار مصیبت باری که اگر در هر نقطه دیگری از جهان روی می داد ، مردم به سمت تجاوز و تعدی و سرقت و قتل کشانده می شدند ، در پی دفع رستاخیز طبیعت برآیند و به رستگاری دوباره رسند .
ژاپن همیشه ژاپن می ماند ، مردمی که متانت ، صبوری و اراده را معنا می بخشند .
بیایید به این ملت تعظیم کنیم و آنان را یاری رسانیم
-----------
نمی دانم نوشته بالا از کدام روزنامه نگاری است، یکی از دوستان برایم فرستاده بود دیدم با بیشتر بخش های آن موافقم و حرف های راستی است. برای من تحلیل هایی که در چند ماه آینده منتشر خواهد شد و گزارش هایی که از کار ژاپنی ها در مدیریت بحران به جهان فرستاده خواهد شد بسیار جالب خواهد بود و بی صبرانه منتظرم که ببینم این ملت با این حادثه به این بزرگی چگونه برخورد کرده است. تا اینجا که کارشان بی نظیر بوده...مثلا آن پنجاه سامورایی که در راکتور فوکوشیما به مبارزه ادامه دادند تصویر ماندگار از ژاپن ارایه کردند که بقیه ملت های پرگو و خودخواه بهتر است بنشینند و فقط تماشا کنند و همانطور که این متن اشاره کرده مدیریت بحران اجتماعی که تنها توسط اقتدار یک فرهنگ قابل تصور است برای من بسیار عجیب بوده است اما مهم تر کار هایی است که هنوز ما از آن ها خبری نداریم و امیدوارم این تجربه گرانبها به زودی مستنداتش منتشر شود شاید ما هم چیزی یاد بگیریم
نظرات شما عزیزان:
|
ورود
اعضا:
آمار
وب سایت:
روز بخير كاربر مهمان! 
تبادل لینک هوشمند 